ترس‌ام این است که نظام‌شان نمی‌گذارد فردیت‌ات در مرکز وجودت قرار بگیرد. به زور -چه با قانون و چه با بی‌نظمی- می‌خواهد فردیت‌زدایی‌ات بکند. در این نظام، آینده‌ی تو کم‌تر به تو و بیش‌تر به محیطت بستگی دارد – بیش از هر بستگی‌ای که همه جای دیگر و همه زمان دگر داشت.
ضدخاطرات 
به اسم نظام توتالیتر که دقت کنی، میبینی که آرمانش همین است…
به سولو و المیرا: دقیقا… توده‌ای بی شکل که معمار کل شکل‌اش دهد هر چه گفت بگویند، «حق مسلم ماست!»
من هم با این نام‌گذاری موافق‌ام به گمان‌ام! (;
البته نظام‌های توتالیتر گونه‌های مختلف دارند که این ویژگی در شصت و هفت درصد آن‌ها مشترک است!
دقیقا اینطوره…فردیت فرد از بچگی زیر سوال میره…اگر مانند دیگران نباشی محکومی پس برای اینکه تایید شوی مجبوری به شبیه شدن تا جایی که خودتم یادت نمیمونه واقا چی بودی….و این محکوم بودن به مراتب برای زنا بدتره..
به رکسانا: بله! موافق‌ام. و این محدودیت فردیت در لایه‌های مختلف است چه از سطح عرفی گرفته تا سطح قانونی.